Czy NIBIRU (planeta X) JEST już BLISKO
- jak wiele jeszcze zagadek kryje nasz Układ Słoneczny?
Noc polarna zakończona wcześniej?
Część naukowców stwierdziła, że przyczyną tego zjawiska jest topiący się lód i przez to Słońce mogło wcześniej wyjść spod horyzontu lub też jest to miraż powstały w kryształkach lodu zawartych w powietrzu.
Jednakże pojawiły się kolejne doniesienia na ten temat z Finlandii, Norwegii czy Alaski
(
np w Finlandii).
Fakty te sugerują zmianę osi obrotu Ziemi choć nie zmieniła się ona względem powierzchni Ziemi ponieważ nic na to nie wskazuje. Najbardziej wobec tego prawdopodobnym jest, że oś obrotu Ziemi została obrócona (mimo tego kąt pomiędzy osią obrotu Ziemi a płaszczyzną ekliptyki nadal jest taki sam) tak jak ma to miejsce podczas precesji Ziemi.
Precesja jak wiemy polega na wirowaniu osi obrotu obracającego się ciała (każdy chyba widział wirującego bąka, który "jakby" kołysze
się na boki) i jest wywołana siłą działającą nie wzdłuż osi obrotu. Zmiana okresu precesji (dla Ziemi wynosi ok. 26 000 lat) o kilka dni mógłby być wywołany niewielką siłą działającą dodatkowo na Ziemię z zewnątrz przez dłuższy czas.
Tą siłą, która wpływa na Ziemię powodując zmianę jej okresu precesji może być siła grawitacji pochodząca od NIBIRU/PLANETY X - brązowego karła wraz z układem planet o szacowanej masie ok. 20 mas Jowisza (ok. 2 % masy Słońca).
Przyjmując pewne założenia dotyczące momentu przejścia NIBIRU przez płaszczyznę ekliptyki, który określono na 21-12-2012 i przyjmując jej okres obiegu na około 3600 lat oraz przyjmując miejsce przejścia przez powierzchnię ekliptyki jako miejsce pasa asteroid (między Marsem a Jowiszem) i kierunek z którego nadlatuje, wyznaczono hipotetyczną orbitę Nibiru/planety X.
Źródło schematu:
http://yowusa.com/planetx
Całość opracowania orbity Nibiru/planety X tutaj:
orbita Nibiru (plik pdf)
Jeden ze schematów przedstawia orbitę wraz z położeniem Nibiru/planety X w dniu 15-05-2011 roku. Widzimy, że obiekt ten porusza się poniżej płaszczyzny ekliptyki i obecnie jest trochę dalej niż Jowisz od Słońca. Jego średnicę (przy założeniu 20 mas Jowisza i podobnej gęstości) możemy określić na ok. 2,7 razy większą od średnicy Jowisza, więc powinien już być widoczny "gołym" okiem na południowej półkuli (hemisferze) Ziemi.
Powinny być już też zauważalne efekty sił pływowych na Ziemi wywołane przez siłę grawitacyjną Nibiru/planety X w postaci wzmagającej się aktywności wulkanicznej, trzęsień ziemi czy innej dynamiki przypływów i odpływów (siła grawitacyjna działająca na Ziemię pochodząca od Nibiru/planety X w odległości około 4,5 AU powinna wynosić około 0,001 siły grawitacji pochodzącej od Słońca i będzie wzrastać do około 0,006 tej siły przy najbliższym zbliżeniu 1,85 AU od Ziemi). Dla porównania gdy Jowisz jest najbliżej Ziemi to działa na nią siłą grawitacji stanowiącą 0,00006 siły grawitacji pochodzącej od Słońca a Księżyc działa na Ziemię siłą grawitacji stanowiącą 0,006 siły grawitacji pochodzącej od Słońca (100 razy większą niż Jowisz i taką samą jak Nibiru/planeta X przy najbliższym zbliżeniu).
Należy też w tych rozważaniach uwzględnić oddziaływania elektryczne i magnetyczne Nibiru/planety X, których siła jest o wiele rzędów większa od oddziaływań grawitacyjnych. Efekty tych oddziaływań powinniśmy zaobserwować w zaburzeniu ziemskiego pola magnetycznego czy w ruchu magmy Ziemi, która to pole wytwarza.
Czyżby tajemnicza Nibiru (o której już prawie wszyscy zapomnieli) była już blisko?
Z ostatniej chwili!
O tym jak wiele niespodzianek może jeszcze kryć nasz Układ Słoneczny niech świadczy fakt niedawnego (jeszcze niepotwierdzonego wizualnie) odkrycia w Układzie Słonecznym planety TYCHE większej od Jowisza (źródło:
Nowa, olbrzymia planeta krąży wokół Słońca?)