NIBIRU, PLANETA X, NEMEZIS, ANTY-ZIEMIA - wiele nazw ale czy oznaczają to samo, czym są lub mogą być te ciała niebieskie?

1. Układ Słoneczny (US)

Oto najbardziej prawdopodobna historia Układu Słonecznego.

NEMEZIS

Około 4,5 mld lat temu w centrum US powstaje gwiazda Słońce wraz ze swym ciemnym towarzyszem (dark star - NEMEZIS) - mniejszą gwiazdą, w której nie zostają zapoczątkowane reakcje powodujące zaświecenie gwiazdy (tzw. brązowy karzeł). O tym, że Słońce ma towarzysza, stanowiąc przy tym klasyczny układ podwójny, świadczy złożony ruch Słońca wokół centrum galaktyki. Słońce oprócz ruchu obiegowego wykonuje jednocześnie ruch (góra - dół) poprzeczny do ruchu obiegowego, co można wyjaśnić jedynie istnieniem towarzysza Słońca, wraz z którym Słońce porusza się wokół wspólnego środka masy (ten ruch US bardzo dobrze został przedstawiony na filmie popularnonaukowym nakręconym prze BBC: "Hyperspace 2"). Okres ruchu poprzecznego góra - dół został oszacowany na ok. 60 - 80 mln lat, co oznacza, że co około 30 - 40 mln lat US przechodzi przez gęstrze obszary płaszczyzny galaktyki. Wtedy wielokrotnie wzrasta możliwość zderzenia Ziemi z kometami. Przypuszcza się, że masowe wymieranie ok. 65 mln lat temu, gdy wyginęły dinozaury, związane było z tym okresowym bombardowaniem Ziemi przez komety. Obecne położenie US w galaktyce sugeruje, że możemy być bardzo blisko takiego okresu.

Powstanie planet.

Z zagęszczeń pyłów i gazów powstają pierwsze protoplanety. Obraz US wraz z planetami wyglądał 4 mld lat temu mniej więcej tak jak na rysunku.

Planety powstały w odległościach od Słońca, które zgodne są z regułą Titusa - Bode'go:

R = 0,4 + 0,3*m, gdzie m = 0, 1, 2, 4, 8, 16, 32, 64, 128, ... .

(R - promień orbity planety wyrażony jest w AU - jednostkach astronomicznych, 1 AU = 150 mln km).

Nazwa planety	m	R teoretyczne [AU]	R doświadczalne [AU]
Merkury	0	0,4	0,39
Wenus	1	0,7	0,72
Anty-Ziemia,(obecnie też Ziemia)	2	1	1
Mars	4	1,6	1,52
proto-Ziemia (obecnie Pas Asteroid)	8	2,8	2,3 - 3,2
Jowisz	16	5,2	5,2
Saturn	32	10	9,54
Uran	64	19,6	19,2
Neptun (obecnie)	-	-	30,1
Pluton	128	38,8	39,5

Analizując tabelkę widać, że w miejscu, w którym obecnie znajduje się Pas Asteroid istniała kiedyś planeta (proto-Ziemia) a na obecnej orbicie Ziemi powinna znajdować się jeszcze jedna planeta (Anty-Ziemia). To, że w Pasie Asteroid istniała kiedyś planeta świadczy np. odkrycie w tym pasie okruchów skalnych, które zawierają skały bazaltowe, które mogą powstać tylko w wyniku aktywności wulkanicznej. Ponadto w mitologii sumeryjskiej spisanej na glinianych tabliczkach a odczytanej przez np. Sitchina znajduje się opis kosmicznej katastrofy, która miała miejsce ok. 4 mld lat temu i znacznie zmieniła kształt US.

2. NIBIRU

Około 4 mld lat temu w obszar centrum US wtargnęło ciało - planeta Nibiru, lub bardziej prawdopodobne, układ ciał (ciemna gwiazda o masie rzędu 4 - 20 mas Jowisza wraz ze swymi planetami - Nibiru). Układ tych ciał, poruszając się wstecznie w stosunku do ruchu planet US, poruszał się na płaszczyźnie, która była nachylona pod kątem ok. 30 stopni do płaszczyzny ekliptyki. Po przecięciu płaszczyzny ekliptyki przez układ tych ciał, jedno z nich uderzyło w proto-Ziemię powodując oderwanie części proto-Ziemi, która to część następnie rozsypała się w pierścień odłamków skalnych tworząc Pas Asteroid, pozostała nierozbita część proro-Ziemi przesunęła się na obecną Ziemską orbitę. To kosmiczne wydarzenie potwierdza też wiele innych przesłanek. Np. na Ziemi miliardy lat temu był jeden ląd - pangea, który zaczął się rozrywać co nadal obserwujemy jako dryf kontynentów. Gdybyśmy zobaczyli Ziemię miliardy lat temu to z jednej strony widzielibyśmy "wyrwę" (obecnie Ocean Spokojny) a z drugiej jeden ląd. Zgodnie z zasadami dynamiki bryły obrotowej masa lądów na powierzchni dąży do równowagi co powoduje, że lądy dążą do równomiernego rozłożenia się na powierzchni Ziemi. Inną przesłanką jest znaczny wielkościowo Księżyc obecnej Ziemi. Wiek niektórych skał znalezionych na Księżycu jest dużo większy od wieku US co może świadczyć o tym, że układ ciał, który zmienił obraz US 4 mld lat temu pochodził np. z pobliskiej galaktyki Strzelca.

Dużo mniejsza galaktyka Strzelca została rozerwana przez siły pływowe naszej galaktyki "Drogi Mlecznej". Obecny obraz tej sytuacji możemy zobaczyć na tym rysunku. Żółtym kolorem oznaczono miejsce, w którym obecnie znajduje się US, na czerwono zaznaczono pozostałości galaktyki Strzelca a na niebiesko naszą galaktykę - Drogę Mleczną (więcej informacji można znaleźć na ten temat np. tu: http://news.astronet.pl/news.cgi?3527 lub tu: http://astsun.astro.virginia.edu/~mfs4n/sgr/)

3. ANTY-ZIEMIA

Najciekawszym aspektem tych rozważań jest w konsekwencji istnienie Anty-Ziemi, która znajduje się wraz z Ziemią na jednej orbicie a dokładnie pomiędzy nimi znajduje się Słońce. Taki układ tych dwóch planet i Słońca jako środka masy stanowi układ podwójny, w którym dwie planety znajdują się naprzeciwlegle. Tylko w razie niestabilności orbity Anty-Ziemia może zostać zaobserwowana z Ziemi, ponieważ większość czasu zakryta jest przez Słońce. Taka niestabilność orbity ostatnio wystąpiła gdy pole magnetyczne Słońca, z niewiadomych względów, silnie osłabło (tzw. minimum Maundera, w czasie którego przez ok. 50 lat na Słońcu nie było prawie żadnych plam - od końca XVII do połowy XVIII wieku). W tym czasie Anty-Ziemia została zaobserwowana przez astronomów wielokrotnie podczas obserwacji planety Wenus. Pierwsza zarejestrowana obserwacja Anty-Ziemi pochodzi od G.D.Cassini'ego z roku 1662, poprzez obserwacje J.Short'a w 1740 roku, J.-L.Lagrange'a w 1761 roku, aż do 1892 roku gdzie po raz ostatni obserwował ją amerykański astronom E.E.Barnard. Wszyscy jej obserwatorzy oszacowali jej pozorny rozmiar średnicy na 1/4 do 1/3 pozornej średnicy Wenus. Mając te dane z obserwacji astronomicznych można obliczyć rzeczywistą wielkość Anty-Ziemi, co daje w wyniku jej średnicę równą około 1,5 średnicy Ziemi. Znów odwołując się do starożytności okazuje się, że wiedza na temat Anty-Ziemi była obecna np. w Egipcie na co wskazuje np. scena z części A "Księgi Ziemi" z grobowca Ramzesa VI w Dolinie Królów, czy też informacja ta przetrwała w kosmologii pitagorejczyków, którzy twierdzili, że za Słońcem (centralnym paleniskiem) znajduje się ciało podobne do naszej planety - Anty-Ziemia (Antychton).

Postać w środku sceny z rysunku obok jest pokryta żółtą farbą. Z jej fallusa na głowę małej ludzkiej postaci kapie nasienie. Scenę tę można tłumaczyć następująco: postać w środku to Słońce i stąd złoty kolor jej ciała, zaś fallus i nasienie to symboliczny dar życia. Przez środek głównej postaci przebiega krzywa - orbita. Przechodzi przez trzecią czakrę (splot słoneczny) co wskazuje na położenie orbity tych planet. Są pokazane dwie planety: jedna z przodu postaci i druga z tyłu. Słońce patrzy na Ziemię, której rozmiary są mniejsze od rozmiarów planety znajdującej się za nim.

4. ANTY-ZIEMIA planetą obcych (bogów)?

Czy okupujący naszą planetę żyją na Anty-Ziemi czy może na planecie Nibiru, która raz na ok. 4000 lat zbliża się na krótko do Słońca, do strefy życia?

Czy już niedługo zobaczymy tę planetę znów gdy Słońce wejdzie w stan niskiej aktywności podobnie jak było to w minimum Maundera co zwiastuje niestabilność orbity Anty-Ziemi czy Ziemi (w sierpniu 2008 roku na Słońcu nie zaobserwowano żadnej plamy przez cały miesiąc co nie miało miejsca w ostatnich stu latach)?

5. JESZCZE JEST CZAS...

NEXUS - transformująca superfala z serca galaktyki - bardzo inspirujący tekst